|
Muzyka wyraża najpiękniejsze emocje, pokazuje ich najczystszą odsłonę – nie wstydzi się prawdy. To najlepsza przyjaciółka wzruszeń, orędowniczka wspomnień. Kiedy brakuje słów, zostaje ona – piękna, doniosła, przyprawiająca o dreszcze. W zestawieniu ze śpiewem jest pięknym świadectwem tego, co tak trudno wyrazić za pomocą zdań, które w zamierzeniu mają być najbardziej właściwe.
Pamięć o prof. Aleksandrze Polak jest naszym obowiązkiem, z którego chcemy się należycie wywiązać, bo jest to dobro, które ofiarowała swoim ciepłem, miłym słowem, dorobkiem artystycznym Świętej Pamięci Pani Profesor.
To przesłanie, które obecne jest w nich – młodych artystach, którzy pod opieką Pani Aleksandry, poznali piękno muzyki i śpiewu. Do nich należy uczeń naszej szkoły – Michał Walczyk (Vb), który występując solo w czasie koncertu pt.: „Oleńka”, jaki miał miejsce 24 lutego w Zamku Królewskim w Niepołomicach, oddał hołd zmarłej artystce. Michał wykonał na fortepianie utwór pt.: „Ostatni mazur”, którego przesłanie – oprócz znanego wszystkim, związanego z patriotyzmem - dla nas jest pewnego rodzaju zapewnieniem, że pamięć o wspaniałej Pani Aleksandrze nigdy nie zaginie, bo będzie dawała o sobie znać w każdym utworze zagranym przez Michała.
W koncercie wystąpiły także: Gabriela Stachowiak oraz Kinga Stachowiak z Chóru Szkoły Muzycznej I Stopnia w Niepołomicach, które również uczęszczają do naszej szkoły. Jesteśmy dumni, ponieważ nasi uczniowie wystąpili razem z wielkimi artystami krakowskiej sceny muzycznej. Gdy żal serce ściska, zostają Oni – Młodzi Twórcy, którzy dają świadectwo, które wciąż żywe, nie pozwala zapomnieć… Pani Aleksandro – na zawsze w naszych sercach…
Z ogromnym wzruszeniem wspominamy słowa wypowiedziane przez Panią Profesor w dniu naszej szkolnej wieczornicy zorganizowanej w ramach obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Uczestnictwo w programie przygotowanym przez uczniów naszej szkoły, występy, które uświetniła Pani wraz ze swoim chórem, dobre słowo i miłe gesty skierowane w stronę naszej placówki i małych artystów – wtedy był to dla nas zaszczyt, dziś – podobnie, ale doszedł żal…
Nie wiedzieliśmy, że wtedy po raz ostatni przekroczyła Pani progi naszej szkoły…Tak trudno stosować czas przeszły, kiedy wraca się wspomnieniami do tamtej chwili, do daty, kiedy na niepołomickim zamku miał się odbyć następny koncert…
Justyna Bielec, Karolina Puchała
Kliknij tu i zobacz
|
